Gichin Funakoshi (1868 - 1957), Okinavalı karate ustasıdır. Karateyi 1921 yılında resmi olarak Japon anakarasına getirmesi ve yaptığı yenileştirmeler ile tanınır.

Hayatı Japonya'da ünlü restorasyon ve reformların yapıldığı Meiji iktidarının yönetimi aldığı 1868 yılında, Okinava Adasının başkenti Shuride dünyaya gelen Funakoshi, çok zayıf ve hastalıklı bir çocuk olarak doğdu. Ailesi, resmi görevler olan bir Samuray ailesiydi.

İlkokulda Okinavanın ünlü Karate Ustalarından ve Kralın resmi güvenlik görevlisi olan Yasutsune Azato'nun oğlu ile aynı sınıfta olan Funakoshinin, sınıf arkadaşının babasından Karate dersleri almaya başlamasıyla sağlığında çok büyük düzelme oldu. O yıllarda Savaş Sanatlarının eğitimi Meiji iktidarı tarafından yasaklandığı için, dersler geceleri yapılıyordu. Funakoshi, eğitiminin büyük bölümünü, Yasutsune Azato ve arkadaşı Yasutsune Itosu tarafından aldı. İki ustadan da Tokyoya gittiği 1921 yılına kadar hem karate, hem de Klasik Çin Edebiyatı ve Japon Güzel Yazı Yazma Sanatı dersleri almaya devam etti. Ayrıca Itos'nun Hocası ve Shuri Te stilinin kurucusu Sokon Matsumuradan da ders aldı.

Funakoshi, 21 yaşına girdiği 1888 yılında evlendi ve bir ilkokulda yardımcı öğretmen olarak aylık üç Amerika Doları maaşla iş buldu. 1901 yılında Karate eğitiminin serbest bırakıldı ile ilkokullarda zorunlu ders oldu. Ustalarından aldığı izinle Funakoshi, 33 yaşında okulunda ders vermeye başladı. Branşındaki başarılarından dolayı, Okinava Savaş Sanatları Federasyonu Shobukai'ın Başkanlığına seçildi.

1922 yılında, Japon Eğitim Bakanlığının, Tokyoda ilk defa düzenlediği gençlik spor gösterilerine Karateyi de dahil etmesi üzerinde Okinavadaki en başarılı Ustalardan biri olan Funakoshi bir gösteri yapmak üzere gönderildi. Gördüğü yoğun ilgi üzerine Tokyo da kalarak Karate öğretmeye karar verdi.

1922 yılında yazdığı ilk kitabı Ryu Kyu Kempo (Okinava Dövüşü) da, o güne kadar, Okinavada Çin etkisinden dolayı, Çin Eli anlamına gelen Karateyi, çok benzer Japonca karakterle Boş El anlamına gelecek şekilde yazdı. Böylece Karate, bugün tüm dünyada kullanılan anlamını bulurken, Funakoshi bu yeni kelime ile Budizme de göndermeler yapıyordu.

1923 yılında Tokyo'da gerçekleşen büyük deprem, Ustanın Dojosuna onarılamayacak hasarlar verirken, öğrencilerinden bir çoğu da hayatını kaybetmişti. Ulusal çapta Karateyi desteklemek adına yapılan bir yardım kampanyasından sonra, Funakoshi, Japonya da ilk defa sadece karate çalışılan bir Dojo açma şansını elde etti. Başlangıçta Usta bir isim vermeyi düşünmediği için; Dojoya öğrencileri tarafından, şiir yazarken kullandığı Mahlası olan Çam Kokulu Dalgalar anlamına gelen Shoto ve ev anlamına gelen Kai kelimelerinin birleşimi olan Shotokai adı verildi. Daha sonraki yıllarda Ev kelimesi okul ile yer değiştirerek stilin adı Shotokan oldu. 1935 yılında Dojosunun kapısından ilk defa içeri girdiğinde 70 yaşındaydı. Yıllarını Karatenin tanınması için çeşitli üniversitelerde dersler vererek ve gösteriler yaparak geçirirken, 8 Aralık 1941 yılında Amerika Birleşil Devletleri, Japonya'ya savaş ilan etti ve Okinava Adasına asker çıkarmaya başladı. Bunun üzerine Anakaraya gelenler arasında, Japonyaya geldiğinden beri ayrı olduğu karısı da vardı. Çift Kyushu'daki Toplama Kampında bir araya geldi ve 1947 yılında Funakoshi'nin eşi ölüne kadar bir arada kaldılar. Bu arada hem dojoyu kendisinden devralmayı kabul eden büyük oğlu Gigo Tüberkülozdan ölmüş, hem de Dojosu müttefik bombardımanında yıkılmıştı. Karısı öldükten sonra Funakoshi tekrar Tokyo'ya dönerek mücadelesine kaldığı yerden devam etti.

Japonyayı işgal eden Müttefik güçler, binalar kadar Japon Kültürüne de zarar vermek amacında olduğu için Savaş Sanatlarının çalışılması yasaklanmıştı. Ancak Funakoshinin Eğitim Bakanlığı ile ilişkisinde dolayı, Karate Savaş Sanatı yerine Bedeni Çalışma olarak kabul edilerek serbest bırakıldı. Ancak yeni öğrencileri işgal güçlerinde görev yapan Amerikan Askerleriydi. Her asker ülkesine bir Karate öyküsüyle döndükçe, Funakoshi Amerikadan binlerce davet mektubu almaya başladı. En başarılı öğrencilerden birkaç tanesi 1953 yılında Birleşik Devletlere bu görevle yola çıktılar. Masatoshi Nakayama, Hidetaka Nishiyama ve Tsutomu Ohshima, Karatenin dünyaya yayılmasında öncüler oldular. Funakoshi 1955 yılında Japon Karate Federasyonunu kurarak Uluslararası örgütlenmenin de temellerini attı.

İki yıl sonra Büyük Usta, uykusunda hayata veda etti.






Karate-do, Japonca'da "boş" anlamına gelen kara ve "el" anlamına gelen te kelimelerinden oluşur. Karate kelimesinin tam Türkçe tercümesi "boş el" olarak karşımıza çıkar. Buna karşın buradaki boş'luk kökenleri Uzak Doğu düşüncesinde aranması gereken felsefi bir kavramdır. Karete kelimesinin anlam olarak karşılığının "boş zihin" (empty mind) olduğunu düşünmek daha doğru olur. Yol anlamına gelen - do ekinin de gelmesiyle Karate-do herhangi bir kendini savunma uygulaması olması olmasının ötesinde başlı başına bir yaşam biçimidir.

Doğru Karate çalışmasında amaç zihin ve tekniği bir bütün haline getirmeye çalışmaktır. İdmanlarda fiziksel tekniklerin uygulanması, aslında önce zihinde oluşturulan düşüncelerin saf bir ifadesini ortaya çıkartma çabasıdır. Zihinsel konsantrasyonun geliştirilmesiyle fiziksel hareketlerin özü daha iyi anlaşılır. Kişinin uygulamalarının ve tekniğinin gelişmesiyle ruhun ve zihniyetinin geliştirilmesi ve terbiye edilmesi amaçlanır. Örneğin, Karate-do çalışmaları içerisinde zayıf ve kararsız hareketlerin giderilmesi, zihnimizdeki "zayıflık" ve "karasızlığın" giderilmesine katkıda bulunur. Sonuçta bir Karateka'yı (Karate öğrencisi) güçlü yapan salt fiziksel gücü değil vucüt ve zihin koordinasyonunu sağlama yeteneğidir. Bu anlamıyla Karate-do bir yaşam anlayışı haline alır ve kişinin güçlü, sağlıklı ve barışçı bir birey olarak yaşamasını hedefler.